хітру́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хітру́нчык | хітру́нчыкі | |
| хітру́нчыка | хітру́нчыкаў | |
| хітру́нчыку | хітру́нчыкам | |
| хітру́нчыка | хітру́нчыкаў | |
| хітру́нчыкам | хітру́нчыкамі | |
| хітру́нчыку | хітру́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)