хітру́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хітру́н хітруны́
Р. хітруна́ хітруно́ў
Д. хітруну́ хітруна́м
В. хітруна́ хітруно́ў
Т. хітруно́м хітруна́мі
М. хітруне́ хітруна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)