хірама́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хірама́нтка | хірама́нткі | |
| хірама́нткі | хірама́нтак | |
| хірама́нтцы | хірама́нткам | |
| хірама́нтку | хірама́нтак | |
| хірама́нткай хірама́нткаю |
хірама́нткамі | |
| хірама́нтцы | хірама́нтках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)