хіпава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіпу́ю хіпу́ем
2-я ас. хіпу́еш хіпу́еце
3-я ас. хіпу́е хіпу́юць
Прошлы час
м. хіпава́ў хіпава́лі
ж. хіпава́ла
н. хіпава́ла
Загадны лад
2-я ас. хіпу́й хіпу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіпу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)