хі́міка-металургі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хі́міка-металургі́чны хі́міка-металургі́чная хі́міка-металургі́чнае хі́міка-металургі́чныя
Р. хі́міка-металургі́чнага хі́міка-металургі́чнай
хі́міка-металургі́чнае		 хі́міка-металургі́чнага хі́міка-металургі́чных
Д. хі́міка-металургі́чнаму хі́міка-металургі́чнай хі́міка-металургі́чнаму хі́міка-металургі́чным
В. хі́міка-металургі́чны (неадуш.)
хі́міка-металургі́чнага (адуш.)		 хі́міка-металургі́чную хі́міка-металургі́чнае хі́міка-металургі́чныя (неадуш.)
хі́міка-металургі́чных (адуш.)
Т. хі́міка-металургі́чным хі́міка-металургі́чнай
хі́міка-металургі́чнаю		 хі́міка-металургі́чным хі́міка-металургі́чнымі
М. хі́міка-металургі́чным хі́міка-металургі́чнай хі́міка-металургі́чным хі́міка-металургі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)