хі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хі́канне | |
хі́кання | |
хі́канню | |
хі́канне | |
хі́каннем | |
хі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
хі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хі́канне | |
хі́кання | |
хі́канню | |
хі́канне | |
хі́каннем | |
хі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)