хі́біць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хі́блю хі́бім
2-я ас. хі́біш хі́біце
3-я ас. хі́біць хі́бяць
Прошлы час
м. хі́біў хі́білі
ж. хі́біла
н. хі́біла
Загадны лад
2-я ас. хі́б хі́бце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хі́бячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)