хібо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хібо́к хібкі́
Р. хібка́ хібко́ў
Д. хібку́ хібка́м
В. хібо́к хібкі́
Т. хібко́м хібка́мі
М. хібку́ хібка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)