хутара́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хутара́нін хутара́не
Р. хутара́ніна хутара́н
Д. хутара́ніну хутара́нам
В. хутара́ніна хутара́н
Т. хутара́нінам хутара́намі
М. хутара́ніне хутара́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)