хунвейбі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хунвейбі́н | хунвейбі́ны | |
| хунвейбі́на | хунвейбі́наў | |
| хунвейбі́ну | хунвейбі́нам | |
| хунвейбі́на | хунвейбі́наў | |
| хунвейбі́нам | хунвейбі́намі | |
| хунвейбі́не | хунвейбі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)