ху́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ху́кну ху́кнем
2-я ас. ху́кнеш ху́кнеце
3-я ас. ху́кне ху́кнуць
Прошлы час
м. ху́кнуў ху́кнулі
ж. ху́кнула
н. ху́кнула
Загадны лад
2-я ас. ху́кні ху́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ху́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)