ху́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ху́кну | ху́кнем | |
ху́кнеш | ху́кнеце | |
ху́кне | ху́кнуць | |
Прошлы час | ||
ху́кнуў | ху́кнулі | |
ху́кнула | ||
ху́кнула | ||
Загадны лад | ||
ху́кні | ху́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ху́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)