хубілга́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хубілга́н | хубілга́ны | |
| хубілга́на | хубілга́наў | |
| хубілга́ну | хубілга́нам | |
| хубілга́на | хубілга́наў | |
| хубілга́нам | хубілга́намі | |
| хубілга́не | хубілга́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)