хрэ́сьбіннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хрэ́сьбіннік | хрэ́сьбіннікі | |
хрэ́сьбінніка | хрэ́сьбіннікаў | |
хрэ́сьбінніку | хрэ́сьбіннікам | |
хрэ́сьбінніка | хрэ́сьбіннікаў | |
хрэ́сьбіннікам | хрэ́сьбіннікамі | |
хрэ́сьбінніку | хрэ́сьбінніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)