хрупаце́ць

‘раз-пораз паскрыпваць, парыпваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хрупачу́ хрупаці́м
2-я ас. хрупаці́ш хрупаціце́
3-я ас. хрупаці́ць хрупаця́ць
Прошлы час
м. хрупаце́ў хрупаце́лі
ж. хрупаце́ла
н. хрупаце́ла
Загадны лад
2-я ас. хрупаці́ хрупаці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час хрупо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)