хо́хлік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хо́хлік | хо́хлікі | |
| хо́хліка | хо́хлікаў | |
| хо́хліку | хо́хлікам | |
| хо́хліка | хо́хлікаў | |
| хо́хлікам | хо́хлікамі | |
| хо́хліку | хо́хліках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)