хмы́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хмы́знік | хмы́знікі | |
| хмы́зніку | хмы́знікаў | |
| хмы́зніку | хмы́знікам | |
| хмы́знік | хмы́знікі | |
| хмы́знікам | хмы́знікамі | |
| хмы́зніку | хмы́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)