хларава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хлару́ю хлару́ем
2-я ас. хлару́еш хлару́еце
3-я ас. хлару́е хлару́юць
Прошлы час
м. хларава́ў хларава́лі
ж. хларава́ла
н. хларава́ла
Загадны лад
2-я ас. хлару́й хлару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хлару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)