херуві́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
херуві́м | херуві́мы | |
херуві́ма | херуві́маў | |
херуві́му | херуві́мам | |
херуві́ма | херуві́маў | |
херуві́мам | херуві́мамі | |
херуві́ме | херуві́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)