херуві́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| херуві́м | херуві́мы | |
| херуві́ма | херуві́маў | |
| херуві́му | херуві́мам | |
| херуві́ма | херуві́маў | |
| херуві́мам | херуві́мамі | |
| херуві́ме | херуві́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)