хе́некен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хе́некен | хе́некены | |
| хе́некена | хе́некенаў | |
| хе́некену | хе́некенам | |
| хе́некен | хе́некены | |
| хе́некенам | хе́некенамі | |
| хе́некене | хе́некенах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)