хвальбо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хвальбо́та | хвальбо́ты | |
| хвальбо́ты | хвальбо́т | |
| хвальбо́це | хвальбо́там | |
| хвальбо́ту | хвальбо́ты | |
| хвальбо́тай хвальбо́таю |
хвальбо́тамі | |
| хвальбо́це | хвальбо́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)