харчаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
харчаві́к | харчавікі́ | |
харчавіка́ | харчавіко́ў | |
харчавіку́ | харчавіка́м | |
харчавіка́ | харчавіко́ў | |
харчавіко́м | харчавіка́мі | |
харчавіку́ | харчавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)