хару́нжы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
хару́нжы | хару́нжыя | |
хару́нжага | хару́нжых | |
хару́нжаму | хару́нжым | |
хару́нжага | хару́нжых | |
хару́нжым | хару́нжымі | |
хару́нжым | хару́нжых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)