харашы́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
харашы́стка | харашы́сткі | |
харашы́сткі | харашы́стак | |
харашы́стцы | харашы́сткам | |
харашы́стку | харашы́стак | |
харашы́сткай харашы́сткаю |
харашы́сткамі | |
харашы́стцы | харашы́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)