халу́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| халу́пнік | халу́пнікі | |
| халу́пніка | халу́пнікаў | |
| халу́пніку | халу́пнікам | |
| халу́пніка | халу́пнікаў | |
| халу́пнікам | халу́пнікамі | |
| халу́пніку | халу́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)