халту́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| халту́рнік | халту́рнікі | |
| халту́рніка | халту́рнікаў | |
| халту́рніку | халту́рнікам | |
| халту́рніка | халту́рнікаў | |
| халту́рнікам | халту́рнікамі | |
| халту́рніку | халту́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)