хайлу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хайлу́к | хайлукі́ | |
| хайлука́ | хайлуко́ў | |
| хайлуку́ | хайлука́м | |
| хайлу́к | хайлукі́ | |
| хайлуко́м | хайлука́мі | |
| хайлуку́ | хайлука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)