ф’юмінгава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ф’юмінгава́ны ф’юмінгава́ная ф’юмінгава́нае ф’юмінгава́ныя
Р. ф’юмінгава́нага ф’юмінгава́най
ф’юмінгава́нае		 ф’юмінгава́нага ф’юмінгава́ных
Д. ф’юмінгава́наму ф’юмінгава́най ф’юмінгава́наму ф’юмінгава́ным
В. ф’юмінгава́ны (неадуш.)
ф’юмінгава́нага (адуш.)		 ф’юмінгава́ную ф’юмінгава́нае ф’юмінгава́ныя (неадуш.)
ф’юмінгава́ных (адуш.)
Т. ф’юмінгава́ным ф’юмінгава́най
ф’юмінгава́наю		 ф’юмінгава́ным ф’юмінгава́нымі
М. ф’юмінгава́ным ф’юмінгава́най ф’юмінгава́ным ф’юмінгава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)