ф’юмінгава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ф’юмінгава́нне
Р. ф’юмінгава́ння
Д. ф’юмінгава́нню
В. ф’юмінгава́нне
Т. ф’юмінгава́ннем
М. ф’юмінгава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)