філасо́фнічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філасо́фнічанне філасо́фнічанні
Р. філасо́фнічання філасо́фнічанняў
Д. філасо́фнічанню філасо́фнічанням
В. філасо́фнічанне філасо́фнічанні
Т. філасо́фнічаннем філасо́фнічаннямі
М. філасо́фнічанні філасо́фнічаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)