філакарты́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філакарты́сцкі філакарты́сцкая філакарты́сцкае філакарты́сцкія
Р. філакарты́сцкага філакарты́сцкай
філакарты́сцкае		 філакарты́сцкага філакарты́сцкіх
Д. філакарты́сцкаму філакарты́сцкай філакарты́сцкаму філакарты́сцкім
В. філакарты́сцкі
філакарты́сцкага		 філакарты́сцкую філакарты́сцкае філакарты́сцкія
філакарты́сцкіх
Т. філакарты́сцкім філакарты́сцкай
філакарты́сцкаю		 філакарты́сцкім філакарты́сцкімі
М. філакарты́сцкім філакарты́сцкай філакарты́сцкім філакарты́сцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)