фігля́рнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
фігля́рнічанне | |
фігля́рнічання | |
фігля́рнічанню | |
фігля́рнічанне | |
фігля́рнічаннем | |
фігля́рнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)