фуражы́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фуражы́р | фуражы́ры | |
фуражы́ра | фуражы́раў | |
фуражы́ру | фуражы́рам | |
фуражы́ра | фуражы́раў | |
фуражы́рам | фуражы́рамі | |
фуражы́ру | фуражы́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)