фугіты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фугіты́ўны фугіты́ўная фугіты́ўнае фугіты́ўныя
Р. фугіты́ўнага фугіты́ўнай
фугіты́ўнае		 фугіты́ўнага фугіты́ўных
Д. фугіты́ўнаму фугіты́ўнай фугіты́ўнаму фугіты́ўным
В. фугіты́ўны (неадуш.)
фугіты́ўнага (адуш.)		 фугіты́ўную фугіты́ўнае фугіты́ўныя (неадуш.)
фугіты́ўных (адуш.)
Т. фугіты́ўным фугіты́ўнай
фугіты́ўнаю		 фугіты́ўным фугіты́ўнымі
М. фугіты́ўным фугіты́ўнай фугіты́ўным фугіты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)