франкі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
франкі́раванне | |
франкі́равання | |
франкі́раванню | |
франкі́раванне | |
франкі́раваннем | |
франкі́раванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)