франкі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| франкі́раванне | |
| франкі́равання | |
| франкі́раванню | |
| франкі́раванне | |
| франкі́раваннем | |
| франкі́раванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)