фо́куснічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| фо́куснічанне | |
| фо́куснічання | |
| фо́куснічанню | |
| фо́куснічанне | |
| фо́куснічаннем | |
| фо́куснічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)