флюгельго́рн
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
флюгельго́рн | флюгельго́рны | |
флюгельго́рна | флюгельго́рнаў | |
флюгельго́рну | флюгельго́рнам | |
флюгельго́рн | флюгельго́рны | |
флюгельго́рнам | флюгельго́рнамі | |
флюгельго́рне | флюгельго́рнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)