фехтава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фехтава́льшчык | фехтава́льшчыкі | |
фехтава́льшчыка | фехтава́льшчыкаў | |
фехтава́льшчыку | фехтава́льшчыкам | |
фехтава́льшчыка | фехтава́льшчыкаў | |
фехтава́льшчыкам | фехтава́льшчыкамі | |
фехтава́льшчыку | фехтава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)