фелю́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фелю́жнік | фелю́жнікі | |
| фелю́жніка | фелю́жнікаў | |
| фелю́жніку | фелю́жнікам | |
| фелю́жніка | фелю́жнікаў | |
| фелю́жнікам | фелю́жнікамі | |
| фелю́жніку | фелю́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)