фарбава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фарбава́льшчык | фарбава́льшчыкі | |
фарбава́льшчыка | фарбава́льшчыкаў | |
фарбава́льшчыку | фарбава́льшчыкам | |
фарбава́льшчыка | фарбава́льшчыкаў | |
фарбава́льшчыкам | фарбава́льшчыкамі | |
фарбава́льшчыку | фарбава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)