фамілья́рнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
фамілья́рнічанне | |
фамілья́рнічання | |
фамілья́рнічанню | |
фамілья́рнічанне | |
фамілья́рнічаннем | |
фамілья́рнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)