уяві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уяўлю́ уя́вім
2-я ас. уя́віш уя́віце
3-я ас. уя́віць уя́вяць
Прошлы час
м. уяві́ў уяві́лі
ж. уяві́ла
н. уяві́ла
Загадны лад
2-я ас. уяві́ уяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уяві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)