ушу́піць

‘прыкінуць, памеркаваць, узважыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушу́плю ушу́пім
2-я ас. ушу́піш ушу́піце
3-я ас. ушу́піць ушу́пяць
Прошлы час
м. ушу́піў ушу́пілі
ж. ушу́піла
н. ушу́піла
Загадны лад
2-я ас. ушу́п ушу́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушу́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)