уштурхо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уштурхо́ўванне | |
уштурхо́ўвання | |
уштурхо́ўванню | |
уштурхо́ўванне | |
уштурхо́ўваннем | |
уштурхо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)