ушпіля́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушпіля́ны ушпіля́ная ушпіля́нае ушпіля́ныя
Р. ушпіля́нага ушпіля́най
ушпіля́нае		 ушпіля́нага ушпіля́ных
Д. ушпіля́наму ушпіля́най ушпіля́наму ушпіля́ным
В. ушпіля́ны (неадуш.)
ушпіля́нага (адуш.)		 ушпіля́ную ушпіля́нае ушпіля́ныя (неадуш.)
ушпіля́ных (адуш.)
Т. ушпіля́ным ушпіля́най
ушпіля́наю		 ушпіля́ным ушпіля́нымі
М. ушпіля́ным ушпіля́най ушпіля́ным ушпіля́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)