ушмыгну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушмыгну́ ушмыгнё́м
2-я ас. ушмыгне́ш ушмыгняце́
3-я ас. ушмыгне́ ушмыгну́ць
Прошлы час
м. ушмыгну́ў ушмыгну́лі
ж. ушмыгну́ла
н. ушмыгну́ла
Загадны лад
2-я ас. ушмыгні́ ушмыгні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ушмыгну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)