ушмарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушмарава́ны ушмарава́ная ушмарава́нае ушмарава́ныя
Р. ушмарава́нага ушмарава́най
ушмарава́нае
ушмарава́нага ушмарава́ных
Д. ушмарава́наму ушмарава́най ушмарава́наму ушмарава́ным
В. ушмарава́ны (неадуш.)
ушмарава́нага (адуш.)
ушмарава́ную ушмарава́нае ушмарава́ныя (неадуш.)
ушмарава́ных (адуш.)
Т. ушмарава́ным ушмарава́най
ушмарава́наю
ушмарава́ным ушмарава́нымі
М. ушмарава́ным ушмарава́най ушмарава́ным ушмарава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)