ушку́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ушку́йнік | ушку́йнікі | |
| ушку́йніка | ушку́йнікаў | |
| ушку́йніку | ушку́йнікам | |
| ушку́йніка | ушку́йнікаў | |
| ушку́йнікам | ушку́йнікамі | |
| ушку́йніку | ушку́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)