ушко́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушко́джанне ушко́джанні
Р. ушко́джання ушко́джанняў
Д. ушко́джанню ушко́джанням
В. ушко́джанне ушко́джанні
Т. ушко́джаннем ушко́джаннямі
М. ушко́джанні ушко́джаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)