ушко́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ушко́джанне | ушко́джанні | |
| ушко́джання | ушко́джанняў | |
| ушко́джанню | ушко́джанням | |
| ушко́джанне | ушко́джанні | |
| ушко́джаннем | ушко́джаннямі | |
| ушко́джанні | ушко́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)