ушанава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушанава́нне ушанава́нні
Р. ушанава́ння ушанава́нняў
Д. ушанава́нню ушанава́нням
В. ушанава́нне ушанава́нні
Т. ушанава́ннем ушанава́ннямі
М. ушанава́нні ушанава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)