ушанава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушанава́льнік ушанава́льнікі
Р. ушанава́льніка ушанава́льнікаў
Д. ушанава́льніку ушанава́льнікам
В. ушанава́льніка ушанава́льнікаў
Т. ушанава́льнікам ушанава́льнікамі
М. ушанава́льніку ушанава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)